Een galgenveld is een open ruimte waarop één of meerdere galgen geplaatst werden. In de loop der tijd verdwenen deze velden, maar tot ver in de 18e eeuw waren de galgenvelden nog op vele plaatsen te vinden.
Tot 1795, en soms nog wel langer, hadden de steden buiten hun poorten een galgenveld. Dat was vaak woeste grond op een goed zichtbare plaats langs een doorgaande weg, op een heuvel of aan een rivier. De stad liet op deze wijze blijken net als de landsheer van de ‘hoge heerlijkheid‘, die rechtsprak over de ingezetenen van zijn bezittingen, over de hoge jurisdictie, het halsrecht, te beschikken. Ten behoeve van de rechtsprekende adel waren elders vaak galgenvelden of galgenbergen aanwezig.
Woeste gronden werden wel geassocieerd met van god verlaten gebieden, waar misdadigers en heidenen volgens de christenen thuishoorden. Een meer prozaïsche reden is dat in het open veld de zichtbaarheid, en dus de afschrikkende werking, groter is. Van sommige galgenvelden is bekend dat ze nooit gebruikt zijn, maar enkel een afschrikfunctie hadden
Landschap van Pieter Breugel de Oude, ca. 1562
